آیا اینترنت جهان فردا قطع می شود؟

یک محقق در ایکس(توییتر سابق) اعلام کرد طوفان خورشیدی ناشی از پرتاب جرم تاجی در منطقه برخورد زمین توسط ناسا مدل سازی شده و پیش‌بینی می‌شود که طوفان تا نیمه روز اول دسامبر(جمعه) به زمین برسد.

«تامیتا اسکاو» که محقق حوزه هواشنایی فضاست در پست خود توضیح داد که در صورت وقوع این پدیده ممکن است شفق های قطبی بیشتر شوند و مشکلاتی در دریافت امواج رادیو و جی پی اس اتفاق بیافتد.

این محقق گفته است که در چنین شرایطی هشدار «G3+» محتمل است. این نامگذاری برای بیان سطحی از طوفان خورشیدی است که شدت آن بعد از متوسط قرار داردو هنگامی که سطح طوفان به G3 می رسد، ممکن است در ناوبری ماهواره  و رادیویی با فرکانس پایین  مشکلاتی رخ دهد. در چنین شرایطی ممکن است اصلاحات ولتاژ در سیستم‌های برق(power) مورد نیاز باشد و هشدارهای کاذبی در برخی از وسایل محفاظتی ایجاد شود.

ناسا کاوشگر خورشیدی پارکر را برای کسب اطلاعات بیشتر درباره نحوه پیدایش بادهای خورشیدی راهی یک ماموریت جدید کرده است. بادهای خورشیدی با تاثیر روی میدان مغناطیسی زمین، می‌توانند باعث شوند که اینترنت کل جهان برای ماه‌ها یا حتی سال‌ها قطع شود. خورشید اغلب جریان‌های شدیدی از پلاسما را به‌شکل بادهای خورشیدی به‌سوی زمین می‌فرستد که این جریانات با تاثیرگذاری روی میدان مغناطیسی زمین، ممکن است یک آخرالزمان اینترنتی به‌وجود بیاورد و اینترنت کل جهان را برای مدت‌ها به‌طور کامل قطع کند؛ ظاهرا این یک احتمال جدی است و رخ دادن آن دور از ذهن نیست.

در همین راستا، دانشمندان ناسا کاوشگر خورشیدی پارکر را برای نزدیک شدن تا فاصله ۶.۵ میلیون کیلومتری خورشید طراحی و تولید کرده‌اند؛ این نزدیک‌ترین فاصله‌ای است که تاکنون یک فضاپیما یا کاوشگر می‌تواند به خورشید نزدیک شود. کاوشگر پارکر در ماموریت جدید خود از بین فواره‌هایی از مواد بسیار پرانرژی با الگوی مشخص و ثابت که مربوط به میدان مغناطیسی زمین می‌شوند، عبور کرده و دانشمندان نیز با استفاده از داده‌های آن توانسته‌اند ردیابی منشا بادهای خورشیدی را تا سطح خورشید با موفقیت انجام دهند.

ناسا به‌دنبال جلوگیری از قطع شدن اینترنت جهان به‌دلیل طوفان‌های خورشیدی

طبق مطالعات انجام شده، بادهای خورشیدی توسط فرایند اتصال مجدد مغناطیسی تولید می‌شوند. وقتی میدان‌های مغناطیسی با جهت مخالف از کنار هم به داخل و خارج از سطح خورشید حرکت می‌کنند، میدان‌های مغناطیسی شکسته و سپس مجددا به یکدیگر متصل می‌شوند و ذره‌های باردار را از خورشید دور می‌کنند.

جیمز دریک، استاد دانشگاه مریلند که یکی از دانشمندان حاضر در این مطالعه است می‌گوید در صورتی که دو میدان مغناطیسی در جهت مخالف وجود داشته باشد، آنها همدیگر را از بین می‌برند و انرژی مغناطیسی آزاد می‌کنند که منجر به تولید ذرات پرانرژی می‌شود.

حالا دانشمندان ناسا با ماموریت جدید کاوشگر پارکر در تلاش هستند تا مانع از وقوع پدیده آخرالزمان اینترنتی که در اثر طوفان‌های خورشیدی به‌وجود می‌آید، شوند. بر اساس اطلاعات حیاتی که این کاوشگر درباره طوفان‌های خورشیدی کسب کرده، این احتمال وجود دارد که شاید ما مجبور باشیم برای ماه‌ها یا حتی سال‌ها بدون اینترنت زندگی کنیم. به‌همین دلیل است که دانشمندان ناسا سخت در تلاش هستند تا آثار طوفان‌های خورشیدی را کاهش دهند و از آسیب رسیدن به شبکه‌های ارتباطی و قطع شدن کل اینترنت جهانی جلوگیری کنند.

گفتنی است کاوشگر خورشیدی پارکر در سال ۲۰۱۸ توسط ناسا برای فرو رفتن در جو خورشید به فضا پرتاب شد. البته این ماموریت بسیار سخت خواهد بود، چرا که دمای سطح خورشید تا بیش از ۵۵۰۰ درجه سانتی‌گراد نیز افزایش پیدا می‌کنند و دمای اتمسفر آن می‌تواند تا ۳۰۰ برابر گرم‌تر شود. این کاوشگر تاکنون پانزده بار به نزدیکی خورشید رفته و در اول تیرماه امسال راهی ماموریت بعدی خود خواهد شد. هر ماموریت این کاوشگر تقریبا دوازده روز به‌طول می‌انجامد.

طوفان های خورشیدی زمانی ایجاد می شوند که خورشید انفجاری از پلاسمای باردار الکتریکی ( پرتاب جرم تاجی) ساطع می کند. این ذرات باردار، به اصطلاح طوفان های ژئومغناطیسی ایجاد می کنند که باعث خاموشی و نقص فنی ابزارهای روی زمین می شوند زیرا با میدان مغناطیسی محافظ اطراف سیاره تداخل دارند.

سطوح مختلف طوفان‌های خورشیدی در تصویر زیر قابل مشاهده است:

همانگونه که مشخص است، این محقق صرفا از وقوع یک طوفان خورشید خبر داده است که احتمالا منجر به برخی اختلالات رادیویی و ارتباطاتی جزئی می‌شود و هیچ اشاره‌ای به قطع گسترده اینترنت آن هم به مدت طولانی نشده است.

گفتنی است تیرماه نیز برخی رسانه‌ها مانند هندوستان‌تایمز ادعای مشابهی در خصوص قطع اینترنت جهان مطرح کرده بودند که Space در مطلبی با بررسی اطلاعات علمی موجود، این ادعا را رد کرده بود.

در حالی که مدت زیادی از این رویداد نگذشته است، مدل‌های ناسا یک پرتاب جرم هاله‌ای دیگر را ردیابی کرده‌اند که تا حدی در مسیر نیمکره جنوبی زمین قرار دارد و ممکن است تا ۳۰ نوامبر به زمین برسد.

گزارش‌های اولیه حاکی از آن است که هر چند انتظار می‌رود این توفان ضعیف باشد، اما با این حال موجب شفق‌های قطبی در عرض‌های جغرافیایی بالا خواهد شد.

«تامیتا اسکوف» فیزیکدان حوزه آب و هوای فضایی در شبکه «ایکس» نوشت: خورشید جنوب را هدف گرفته است!‌ یک توفان خورشیدی به سمت زمین پرتاب شده است.

بر خلاف ضربه بزرگ روز یکشنبه، این توفان خورشیدی انتظار می‌رود که تا حدی ضعیف‌تر باشد و تنها قادر است که در عرض‌های جغرافیایی بالا موجب شفق قطبی شود. اسکوف همچنین با انتشار یک تصویر متحرک نشان داد که این فوران خورشیدی به سمت جنوب کره زمین گرایش دارد و انتظار می‌رود که بخش زیادی از آن بدون لمس زمین از کنار آن عبور کند.

با این حال انتهای بالایی آن ممکن است با نیمکره جنوبی زمین تماس داشته باشد و موجب یک توفان خورشیدی شود. اما اینکه این برخورد در جنوب اتفاق می‌افتد، به این معنی نیست که تاثیر آن یا همان شفق‌های قطبی محدود به جنوب خواهد بود. اسکوف خاطرنشان کرد که دینامیک میدان مغناطیسی زمین تضمین می‌کند که این تاثیر جهانی خواهد بود.

شعله‌های خورشیدی زمانی روی می‌دهند که خطوط میدان مغناطیسی خورشید کشیده و پیچ‌خورده می‌شوند و این موجب تشکیل توفان‌هایی با انرژی الکترومغناطیسی روی سطح خورشید می‌شود.

بخش زیادی از انرژی یک توفان خورشیدی به شکل تشعشعات فرابنفش و اشعه ایکس از خورشید دور می‌شود. با این حال انرژی شدید یک شعله خورشیدی می‌تواند گاز نزدیک در اتمسفر خورشید را گرم کند که این منجر به تشکیل حباب‌های عظیم از ذرات باردار موسوم به برون‌داد یا پرتاب جرم هاله‌ای (coronal mass ejection/ CME) و ورود آنها به فضا می‌شود.

اگر یک شعله خورشیدی به سمت زمین روی دهد، چنین برون‌داد جرم هاله‌ای می‌تواند ظرف مدت ۱۵ ساعت تا چند روز به زمین برسد.

بسیاری از برون‌دادهای جرم هاله‌ای بدون اینکه مردم متوجه شوند، به لطف میدان مغناطیسی نیرومند زمین از روی زمین عبور می‌کنند. اما برون‌دادهای جرم هاله‌ای بزرگ‌تر و قوی‌تر ممکن است هنگام عبور از روی زمین، میدان مغناطیسی زمین را متراکم و فشرده سازد که این منجر به «توفان ژئومغناطیسی» می‌شود.

برخی کارشناسان بیم دارند که یک برون‌داد جرم هاله‌ای بزرگ و نیرومند می‌تواند از طریق افزایش بار بر کابل‌های اینترنتی زیردریایی موجب یک «آخرالزمان اینترنتی»‌ شود و دسترسی به اینترنت را در بخش‌هایی از جهان برای مدت هفته‌ها یا ماه‌ها قطع کند هر چند تا الان چنین اتفاقی روی نداده است.